De kat van Ome Willem is naar Parijs geweest
Door Gommert Lindenbergh - 20 mei 2020
Nee, nee, zo was het niet! De kater Arnold is in Tollebeek geweest!
Deze jonge kater stapte op een zaterdagmiddag in de auto van Marleen Remijn. Ze was op dressuurles geweest met haar nieuwe paard bij Margriet Gnodde aan de Casteleynseweg in Emmeloord. Op zondag ontsnapte hij bij Marleen thuis uit de auto. Van schrik klom hij in een zes meter hoge boom! Daar is hij woensdagavond weer uit gehaald en vermagerd weer teruggebracht naar 'zijn stal'.
Elke morgen mest ik mijn pony's uit, maar die week zag ik hem opeens niet meer. Ik dacht: jonge katers zijn wel eens vaker op stap in het voorjaar. Maar nu is hij er elke morgen weer!
Deze jonge kater stapte op een zaterdagmiddag in de auto van Marleen Remijn. Ze was op dressuurles geweest met haar nieuwe paard bij Margriet Gnodde aan de Casteleynseweg in Emmeloord. Op zondag ontsnapte hij bij Marleen thuis uit de auto. Van schrik klom hij in een zes meter hoge boom! Daar is hij woensdagavond weer uit gehaald en vermagerd weer teruggebracht naar 'zijn stal'.
Elke morgen mest ik mijn pony's uit, maar die week zag ik hem opeens niet meer. Ik dacht: jonge katers zijn wel eens vaker op stap in het voorjaar. Maar nu is hij er elke morgen weer!
Melody Mellema, wat houdt jou van de straat?
Hoi! Mijn naam is Melody Mellema, 18 jaar en ik woon in Steenwijk. Op dit moment zit ik in mijn tweede jaar bedrijfsleider Paardenhouderij- en sport op het Zone College Zwolle. Na deze opleiding ben ik nog van plan de Hippische bedrijfskunde studie op het Aeres Hogeschool te gaan volgen.
In mijn eerste studiejaar heb ik stage gelopen bij de sportstal www.SHSporthorses.nl in Mildam. Een springstal van Marriet Smit- Hoekstra en Herman Smit. Op deze stal houden zij zich bezig met het trainen, uitbrengen en corrigeren van paarden. Tevens doen ze ook veel in aan- en verkoop van paarden. Bij SH Sporthorses heb ik leuke dingen mogen mee maken zoals groomen op nationale en internationale wedstrijden.
In mijn huidige studiejaar loop ik stage bij www.PaardMensOnderwijs.nl te Steenwijk. Hier heb ik veel uren gemaakt in het rijden van verschillende paarden en pony’s. Na een erg leuke stage ga ik nu helpen met het begeleiden van ruiters tijdens de www.PaardEnRuiterInstructieweken.nl Dit is voor ruiters die met hun eigen paard in één week naar een hoger niveau willen werken.
In mijn derde studiejaar wil ik mijzelf meer verdiepen in het rijden en lesgeven en ben ik ook van plan mijn aspirant en basissport instructeur diploma te gaan halen.
Ik was op zoek naar een nieuwe Rijvereniging en doordat ik over RV NOP veel goede reacties heb gehoord leek het mij gezellig om mijzelf hier aan te melden. Ik hoop samen met mijn paard Elrite W (Coconut Grove x Indoctro) een mooi aantal jaren wedstrijden te mogen rijden bij deze vereniging.
Bedankt voor het lezen en wie weet tot een volgende keer!
In mijn eerste studiejaar heb ik stage gelopen bij de sportstal www.SHSporthorses.nl in Mildam. Een springstal van Marriet Smit- Hoekstra en Herman Smit. Op deze stal houden zij zich bezig met het trainen, uitbrengen en corrigeren van paarden. Tevens doen ze ook veel in aan- en verkoop van paarden. Bij SH Sporthorses heb ik leuke dingen mogen mee maken zoals groomen op nationale en internationale wedstrijden.
In mijn huidige studiejaar loop ik stage bij www.PaardMensOnderwijs.nl te Steenwijk. Hier heb ik veel uren gemaakt in het rijden van verschillende paarden en pony’s. Na een erg leuke stage ga ik nu helpen met het begeleiden van ruiters tijdens de www.PaardEnRuiterInstructieweken.nl Dit is voor ruiters die met hun eigen paard in één week naar een hoger niveau willen werken.
In mijn derde studiejaar wil ik mijzelf meer verdiepen in het rijden en lesgeven en ben ik ook van plan mijn aspirant en basissport instructeur diploma te gaan halen.
Ik was op zoek naar een nieuwe Rijvereniging en doordat ik over RV NOP veel goede reacties heb gehoord leek het mij gezellig om mijzelf hier aan te melden. Ik hoop samen met mijn paard Elrite W (Coconut Grove x Indoctro) een mooi aantal jaren wedstrijden te mogen rijden bij deze vereniging.
Bedankt voor het lezen en wie weet tot een volgende keer!
60 JAAR LID - Het verhaal van Wim Lumens
Door Larissa Tacx - 19 april 2020
Dit jaar wordt er binnen Rijvereniging Noordoostpolder een bijzonder jubileum gevierd: Wim Lumens is 60 jaar lid van de vereniging. Wat een prachtige mijlpaal!
Wim is op 75-jarige leeftijd nog altijd een drukbezet man. Het grootste gedeelte van zijn dagen brengt hij door op de boerderij van zijn zoon. Toch maakt hij graag even tijd om te vertellen hoe hij dit jubileum heeft bereikt.
Als kind kwam Wim in aanraking met paarden doordat zijn neef paard reed. Op enig moment reed hij mee op het NK, waar Wim met zijn familie naartoe ging om hem aan te moedigen. Hier sloeg het paardenvirus op hem over, prachtig vond hij het! Hij bleef net zo lang bij zijn ouders zeuren om een paard tot zijn vader een zadel kocht om op één van hun werkpaarden te rijden. De eerste stappen in zijn paardensportcarrière waren gezet.
Gestimuleerd door hun buren, ook paardenliefhebbers, gingen Wim zijn ouders akkoord met het volgen van lessen. In Emmeloord was toen nog geen rijbaan, dus werd hij op en neer naar Espel gereden waar hij les kreeg van Marinus Verbeek. Na een aantal jaren kwam er een ‘echt’ rijpaard, waarmee Wim op L niveau sprong en dressuur reed. Helaas was deze samenwerking van korte duur, het paard stierf na 3 jaar aan een hevige koliek.
Het paardrijden werd gemist en na een tijdje werd er een nieuw paard gezocht. En dat werd niet zomaar een paard! Het werd Freddy, een paard uit de koninklijke stallen dat verkocht werd nadat hij op hol was geslagen met de koets waarin de prinsessen zaten. Met Freddy vervolgde Wim zijn carrière door L springen en M2 dressuur te worden, waarbij hij zelfs dressuurkampioen van Overijssel werd. Daarnaast reed hij 4- en 8-tal met hem.
Zijn mooiste herinneringen aan het rijden bij de vereniging zijn de dorpsfeesten in de jaren ’60 en de manege uitvoeringen. In 1959 reed Wim de eerste keer mee met een manege uitvoering. Twee maanden lang werd er geoefend in een geïmproviseerde rijbak aan de Onderduikersweg (de ouders van de deelnemers hadden een schuur vol gegooid met zand). Allerlei verschillende onderdelen kwamen aan bod in de uitvoeringen: de Hongaarse Post, een galop quadrille en een prachtig onderdeel ‘show en gratie’, waarbij 12 ruiters een proef reden met aan hun zijde 12 jonge dames die dansten op wals muziek van Johan Strauss. Dat waren pas shows!
De dorpsfeesten begin jaren ‘60 gingen altijd vergezeld van een concours, waaraan bijna alle leden van de vereniging meededen. De sfeer was altijd erg gemoedelijk en iedereen kwam daar gezellig samen. En omdat de wedstrijden dichtbij waren werd er niet met de vrachtwagen gereden, men ging gewoon te paard op concours!
Binnen Rijvereniging Noordoostpolder heeft Wim nog een tijdje een bestuursfunctie vervuld. Ook heeft hij zich bezig gehouden met het africhten van hengsten en is hij lid geweest bij de veteranenclub. Toen hij trouwde deed hij dat in de Landauer koets van de vereniging, begeleid door een escorte van 16 ruiters van de vereniging.
Van zijn kinderen en kleinkinderen rijdt tegenwoordig niemand nog paard. Alleen zoon Joost heeft in zijn jeugd gereden. Wim vind het jammer dat het paardenvirus niet verder is gegaan in de familie, maar begrijpt ook waarom dat zo is. Tegenwoordig is er genoeg ander vermaak, zegt hij, dus er hoeft niet meer te worden gereden om jezelf bezig te houden. Vroeger was dat wel anders.
Wim is, behalve zijn lidmaatschap van de vereniging, verder niet meer betrokken bij de paardensector. Waarom hij nog lid is van de vereniging? ‘Ik heb de vereniging altijd een warm hart toegedragen, daarom ben ik altijd lid gebleven’.
Wim, bedankt voor je prachtige verhaal en nogmaals van harte met het 60-jarig jubileum!
Wim is op 75-jarige leeftijd nog altijd een drukbezet man. Het grootste gedeelte van zijn dagen brengt hij door op de boerderij van zijn zoon. Toch maakt hij graag even tijd om te vertellen hoe hij dit jubileum heeft bereikt.
Als kind kwam Wim in aanraking met paarden doordat zijn neef paard reed. Op enig moment reed hij mee op het NK, waar Wim met zijn familie naartoe ging om hem aan te moedigen. Hier sloeg het paardenvirus op hem over, prachtig vond hij het! Hij bleef net zo lang bij zijn ouders zeuren om een paard tot zijn vader een zadel kocht om op één van hun werkpaarden te rijden. De eerste stappen in zijn paardensportcarrière waren gezet.
Gestimuleerd door hun buren, ook paardenliefhebbers, gingen Wim zijn ouders akkoord met het volgen van lessen. In Emmeloord was toen nog geen rijbaan, dus werd hij op en neer naar Espel gereden waar hij les kreeg van Marinus Verbeek. Na een aantal jaren kwam er een ‘echt’ rijpaard, waarmee Wim op L niveau sprong en dressuur reed. Helaas was deze samenwerking van korte duur, het paard stierf na 3 jaar aan een hevige koliek.
Het paardrijden werd gemist en na een tijdje werd er een nieuw paard gezocht. En dat werd niet zomaar een paard! Het werd Freddy, een paard uit de koninklijke stallen dat verkocht werd nadat hij op hol was geslagen met de koets waarin de prinsessen zaten. Met Freddy vervolgde Wim zijn carrière door L springen en M2 dressuur te worden, waarbij hij zelfs dressuurkampioen van Overijssel werd. Daarnaast reed hij 4- en 8-tal met hem.
Zijn mooiste herinneringen aan het rijden bij de vereniging zijn de dorpsfeesten in de jaren ’60 en de manege uitvoeringen. In 1959 reed Wim de eerste keer mee met een manege uitvoering. Twee maanden lang werd er geoefend in een geïmproviseerde rijbak aan de Onderduikersweg (de ouders van de deelnemers hadden een schuur vol gegooid met zand). Allerlei verschillende onderdelen kwamen aan bod in de uitvoeringen: de Hongaarse Post, een galop quadrille en een prachtig onderdeel ‘show en gratie’, waarbij 12 ruiters een proef reden met aan hun zijde 12 jonge dames die dansten op wals muziek van Johan Strauss. Dat waren pas shows!
De dorpsfeesten begin jaren ‘60 gingen altijd vergezeld van een concours, waaraan bijna alle leden van de vereniging meededen. De sfeer was altijd erg gemoedelijk en iedereen kwam daar gezellig samen. En omdat de wedstrijden dichtbij waren werd er niet met de vrachtwagen gereden, men ging gewoon te paard op concours!
Binnen Rijvereniging Noordoostpolder heeft Wim nog een tijdje een bestuursfunctie vervuld. Ook heeft hij zich bezig gehouden met het africhten van hengsten en is hij lid geweest bij de veteranenclub. Toen hij trouwde deed hij dat in de Landauer koets van de vereniging, begeleid door een escorte van 16 ruiters van de vereniging.
Van zijn kinderen en kleinkinderen rijdt tegenwoordig niemand nog paard. Alleen zoon Joost heeft in zijn jeugd gereden. Wim vind het jammer dat het paardenvirus niet verder is gegaan in de familie, maar begrijpt ook waarom dat zo is. Tegenwoordig is er genoeg ander vermaak, zegt hij, dus er hoeft niet meer te worden gereden om jezelf bezig te houden. Vroeger was dat wel anders.
Wim is, behalve zijn lidmaatschap van de vereniging, verder niet meer betrokken bij de paardensector. Waarom hij nog lid is van de vereniging? ‘Ik heb de vereniging altijd een warm hart toegedragen, daarom ben ik altijd lid gebleven’.
Wim, bedankt voor je prachtige verhaal en nogmaals van harte met het 60-jarig jubileum!
|
|
Het is een innovatief systeem, waarbij gemeten wordt op wat voor unieke manier de paardenhoef beweegt. Dit systeem kan alles meten wat wij met het mensenoog niet zo snel kunnen observeren. Met dit systeem verkrijg je een grote hoeveelheid data. Alle data worden digitaal verzameld en in 3D visueel gemaakt. Met deze waardevolle informatie, kan de hoefsmid het hoefijzer volledig op maat maken voor jou paard, maar dit is nog niet alles! Het monitoren van de beweging maakt het ook mogelijk om afwijkingen in een vroeg stadium te detecteren, waarmee eigenaren blessures kunnen voorkomen of het herstel goed gevolgd kan worden. Hiernaast is een plaatje weergegeven van de sensor die op beide voorhoeven geplaatst wordt, via bluetooth wordt alle data naar een IPad verstuurd om alle informatie inzichtelijk te maken.
|
|
|
|